Amak ezkondu ninduen
hamabost urtekin, hamabost urtekin.
Senarrak bazituen laurogei berekin
eta ni neskatila gaztea
agure zaharrakin, agure zaharrakin.
Ezkondu ta lehenengo gauean
joan ginan ohera, joan ginan ohera.
Senarra jarri zitzaidan atzekoz aurrera
eta ni neskatila gaztea
nola pasa gaua, nola pasa gaua!
Gau pasa ta hurrengo egunean
joan ginan etxera, joan ginan etxera:
Egun on Jainkoak deizuela aita eta ama,
senarra eman didazute bainan
ezertarako ez dana, ezertarako ez dana.
Neska! Hago isilikan
aberatsa den hori, aberatsa den hori!
Pazientziz hartu itzan urte bat edo bi,
hori laster hilko den eta
biziko haiz ongi, biziko haiz ongi.
Deabruak eraman dezala
interesatua, interesatua.
Hori baino nahiago det hogei urtekoa,
bai aita, bai ama,
hogei urtekoa, sasoi onekoa!