Ilun-ikarak azken argia
uxatu dizu urrutira,
zeru sabaian izar bakanak
itzal etzanei begira,
ilun-txintako sorgin-usaiak
espazioan dirdira. (bis)
Mendi-hegitan argi-oroitza
eguzkiaren keinua,
baso beltzean hosto firfira
gauezkoen erreinua,
itsasondoko tamarindotan
olatuen errainua (bis)
Itsas txoriak txio-txioka
harat-honata haizetan,
berde argien edertasuna
more motelduz uretan,
txalupa geldi kulunkarien
isladarekin hizketan. (bis)
Parke isileko banku txuria
ezpain beroen lankide,
antsi zaharrak zantzu berritan
bihotz gordinen senide,
tristura hegan paseatzen da
arratsaren solaskide. (bis)
Gau-ezkilaren oihartzun-hotsa
irristatzen da kolkoan,
zirrara mutu baten gisara
maitearen soinekoan,
bakardadea sekretuekin
korapilatzen den zokoan. (bis)
Itsas aireak gesalez dakar
murmuriozko solasa,
suspiriotan ezin jarioz
pena lurrinduen hatsa,
haize-boladak txikordatzen du
maiteminduen jolasa. (bis)